Άρθρο: Η ηθική ως μέσο οικονομικής ανάπτυξης

Άρθρο: Η ηθική ως μέσο οικονομικής ανάπτυξης

 

Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλο στην εφημερίδα "Το Κεντρί"

Σε πολλές από τις διεθνείς μελέτες στατιστικής, δυστυχώς  καταλαμβάνουμε κάποιες από τις  χαμηλότερες θέσεις. Υπάρχει όμως και ένας τομέας που είμαστε από τους πρώτους. Στη διαφθορά. Μια θλιβερή πρωτιά που δεν είναι  άσχετη με την χρεοκοπία της οικονομίας μας, αλλά και την κρίση στο πολιτικό  μας σύστημα.

Η τελευταία μελέτη της οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια» το 2008 μας κατατάσσει περίπου στη μέση της παγκόσμιας κατάταξης με βαθμό 4,7 με άριστα το 10 ως προς την τήρηση κανόνων διαφάνειας. Η πολιτική διαφθορά ορίζεται ως "την κατάχρηση ενός δημοσίου αξιώματος για ίδιον όφελος". Η κατάταξη των κρατών γίνεται ως προς το βαθμό στον οποίο η διαφθορά θεωρείται ότι υπάρχει μεταξύ των κρατικών αξιωματούχων και των πολιτικών.

Η διαφθορά έχει νούμερα. Μια  μελέτη του Brooklings Institution ανεβάζει σε 20 δισ. ευρώ ετησίως το κόστος της διαφθοράς στην Ελλάδα, δηλαδή περίπου στο 8% του ΑΕΠ ετησίως! Η έρευνα αυτή που εξετάζει τον συσχετισμό ανάμεσα στους δείκτες διαφθοράς και στα δημοσιονομικά ελλείμματα σε 40 ανεπτυγμένες χώρες, φέρνει στο φως πως η διαφθορά πλήττει τα δημοσιονομικά πολλών ευρωπαϊκών χωρών, κυρίως της Ελλάδας και της Ιταλίας, και σε μικρότερο βαθμό της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Αν μάλιστα  ο δημόσιος τομέας της Ελλάδας ήταν τόσο «καθαρός» όσο της Σουηδίας ή της Ολλανδίας, η χώρα μας θα παρουσίαζε πλεονάσματα!

Πολλά στοιχεία θα μπορούσαν να αναφερθούν που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.

Η ύπαρξη της διαφθοράς οδηγεί σε ελλείμματα, υπανάπτυξη, χρέη, κοινωνικές αδικίες, ανισότητα.

Μήπως, λοιπόν, τα μέτρα που ψάχνουμε για ανόρθωση της οικονομίας δε βρίσκονται σε κλασσικά οικονομικοτεχνικά μοντέλα, αλλά θα πρέπει να τα αναζητήσουμε σε αρχές και αξίες που πρέπει να επανέλθουν στη ζωή μας;

Μήπως θα προσελκύαμε περισσότερες ξένες επενδύσεις αν αύριο θα σταματούσε να υπάρχει το φακελάκι, το «γρηγορόσημο», το ρουσφέτι, η ατιμωρησία, η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή,  η συναλλαγή του πολίτη με το κάθε είδους δημόσιο λειτουργό;

Μήπως θα πρέπει, λοιπόν, να λειτουργήσουν στο εξής οι θεσμοί, να διαχωριστεί πλήρως η δικαστική με την εκτελεστική εξουσία, να υπάρξουν θεσμικές μεταρρυθμίσεις, να σεβαστούν όλοι τον όρκο τους, Κυβέρνηση, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, δικαστικοί, δικηγόροι, ιατροί, δημόσιοι υπάλληλοι, κλπ για να αλλάξει το κλίμα στην αγορά και να δούμε επιτέλους  μια υγιή οικονομία;

Μήπως θα πρέπει να επενδύσουμε στην εκπαίδευση;

Μήπως το κλειδί για την ανάπτυξη της οικονομίας μας βρίσκεται και εκεί;